Left Music Archive: آوازهای آمریکای لاتین: گروه کیلاپایون

پنجشنبه، مهر ۲۱، ۱۳۹۰

آوازهای آمریکای لاتین: گروه کیلاپایون

گروه کیلاپایون را ابتدا سه دانشجو تشکیل دادند. "کیلاپایون" در یکی از گویش های سرخپوستان آمریکای لاتین به معنای "سه ریش" است که باید اشاره ای طنزآمیز به ترکیب مردانۀ گروه باشد.

دو سه سال بعد از تشکیل گروه، ویکتور خارا نیز به آن پیوست و مدیریت هنری کیلاپایون را به عهده گرفت.

سالوادور آلنده پس از پیروزی در انتخابات

اعضای گروه از همان ابتدا در نظر داشتند که از سازهای محلی و نغمه های بومی سرخپوستان برای خواندن اشعار سیاسی و اجتماعی استفاده کنند.

چند سال بعد، گروه که شهرت فراوان یافته بود، با ذوق و شوق به طرفداری از سالوادور آلنده و فعالیت تبلیغی برای او برخاست تا این که بالاخره در سال ١٩٧١ آلنده به ریاست جمهوری رسید.

جلد آلبوم نخستین اجرای "ملت متحد..."

سرود "ملت متحد هیچگاه شکست نخواهد خورد"** که در اوایل انقلاب در ایران با شعر "برپا خیز، از جا کن، بنای کاخ دشمن" اجرا شد، یادگار همین دوران است. این سرود در اصل، برای تبلیغ و حمایت از جنبش سیاسی تحت رهبری آلنده ساخته شد.

دو سال بعد از پیروزی آلنده، گروه کیلاپایون از طرف رییس جمهوری به عنوان سفیر فرهنگی شیلی برگزیده شد و دور سفرهایی را در اروپا آغاز کرد.

در یازدهم سپتامبر سال ١٩٧٣، گروه در فرانسه بود که ژنرال پینوشه کودتا کرد و آلنده را به قتل رساند. چند روز بعد، ویکتور خارا نیز توسط کودتاچیان کشته شد.

اعضاء گروه که قرار بود چند روز بعد به شیلی باز گردند، به ناچار در فرانسه ماندند و دوران تبعید را که پانزده سال طول کشید، آغاز کردند.

بعد از دوران تبعید، تغییراتی در گروه به وجود آمد. تعدا اعضاء که در آغاز سه نفر بود، به هشت نفر رسید اما در سال ٢٠٠٢، گروه دچار انشعاب شد و یکی از اعضاء، نام "کیلاپایون" را به نفع خود در فرانسه و اسپانیا به ثبت رساند. کار به شکایت کشید و سرانجام یکی از پایه گذاران اصلی گروه، یعنی ادواردو کاراسکو*** موفق شد نام تاریخی گروه را برای خود و برای بنیان گذاران اصلی نگاه دارد.

فعالیت های هنری کیلاپایون که از دهۀ نود میلادی کاسته شده بود، چند سال بعد دوباره رونق گرفت.

کیلاپایون بعد از چند سال سکوت، در سال ٢٠٠٧ آلبوم جدیدی به بازار فرستاد که با استقبال زیاد مواجه شد.

تعداد اعضاء گروه کیلاپایون تاکنون چند بار تغییر کرده

با این همه، اعتبار و شهرت امروزی گروه کیلاپایون مدیون گذشتۀ او و دورانی است که موسیقی مستقیماً با دنیای سیاست درگیر بود و "تعهد اجتماعی" هنرمند، ارزشی تعیین کننده محسوب می شد.

در واقع، کسانی که امروزه آثار کیلاپایون را گوش می کنند، همچنان به یاد ترانه های دهه های شصت و هفتاد میلادی، و مبارزات آزادی خواهانۀ آن دوران هستند.

*Quilapayun

**El pueblo unido jamas sera vencido

**Eduardo Carrasco

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

رانه و موسیقی در تاریخ همواره جایگاه پر رنگی در اجتماع داشته
و همیشه ترانه ها الهام دهنده ی بسیاری از اعتراضات مردمی بر علیه دیکتاتور های زمان و تاریخ خود و حکومت ها ی توتالیتر بوده اند.گاه
ترانه ها افشاگر اند همچون فریاد مردمی که در یک یا شاید چند حنجره دمیده می شود تا یک واقعه و جنایت را یک کشتار را افشا کند .گاه آگاهی دهنده از یک جریان آگاه به اقشاری که معمولا از واقعیات محرومند آنچنان که محرومیت یک کارگر در قرن بیست و یک از اخبار دنیا مجدود به مدیا و رسانه های کنترل شده و سانسور شده حکومتش می باشد.در حالی که اگر بنگریم نا آگاهی یک کارگر در ایران دلایل زیادی خواهد داشت و از دلایل مهم که بگذریم به مسائل فرهنگی برسیم و این مساله که موسیقی و ترانه تا چه حد در تاریخ فکری ایران روشنگرانه بوده و تا چه حد توانسته نقشی را که باید انجام دهد.هدف این نیست که تاریخ ایران را کاوش کنیم !این کار هم زمان زیادی خواهد برد و قطعا تخصص این کار را نیز نخواهیم داشت که با یقین پایمان را در یک کفش کنیم .

اما امروز می توان فهمید در ایران فرهنگ موسیقی چپ بسیار نازل بوده و به جز عده ای معدود که خود را چپ می نامند و یا به اشتباه آنها را چپ می دانند همچنان موسیقی چند دههی پیش را زنده نگه داشته اند.گله ای نیست !همین کار هم زحمتی ارزنده است. ختی تک و توک کارهایی که برای مناسبت های کارگری و زنان و غیره با برچسب چپ انجام شده نیز در هر صورت ممکن حال با کیفیت پایین یا با شعر ضعیف تلاشی بوده برای برداشتن گامی در این جهت" وبگاه ما که شاخه ای از وبگاه آرشیو چپ می باشد نیز از ابتدای امر شروع به معرفی آثار معروف دهه های پیش نموده .آثار ویکتور خارا و ویولتا پارا و ترانه های انقلابی ایران که شاید بیش از هر چیز ما را به یاد دهه های خونین شصت می اندازد.بدین ترتیب با مطالعه وسیعی که در نظر گرفته شده سعی ما بر این است که از دگم اندیشی حتی در موسیقی که بسیاری از چپ ها و (جپ نما ها)! امروزه بدان مبادرت می ورزند مقابله کرده و مخاطب واقعی موسیقه اعتراضی را ابتدا خود شناخته سپس به مخاطب خود برسانیم.

کار بسیار آسانی است پس زدن سبک های تازه از راه رسیده مانند رپ و هیپ هاپ و ..اما کار سختیست واقعا شناختن ماهیت این ها .

باید گفت نویسنده این مطلب خود از کسانیست که به جز موسیقی های باب میل خود که نام موسیقی و هنر متعهد و اعتراضی و انقلابی می نامید پا را فرا تر از آن نمی گذاشت.اما نقطه ای که ما ایستاده ایم نقطه ی ثقل جهان نیست ! باور ندارید پس می توانید ااندازه بگیرید!

شناخت از سبک های دیگر و نگاه جامعشناسانه و چند بعدی به تاریخچه و چگونگی شکل گیری و رفتار شناسی هر سبک می تواند ما را به جهان تازه ای معرفی کند .اگر تنها سلیقه ای با مسائل دور و بر خود بر خورد نمائیم نتیجه همان خواهد شد که شده. و این ما هستیم که بر سر کچل دروغ و واقعیت شیره ی چسبناک می مالیم.

مطالعه آثاری که می توان آنها را ارزشمند نامید در ارجحیت این وبگاه قرار دارد .از سایت مردم شناسی که بصورت علمی و چند بعدی به قضایای مختلف می پردازد و در باره موسیق نیز هم چنین گرفته تا سایت هنر زیرزمینی و هنر گرافیتی و کلاه استادیو و نگاهی به تاریخچه موسیقی های اعتراضی و ترانه ها و اشعار در حال حاظر فعالیت اندک ما در این باب است. هرچند که باید این کار را ناچیز نامید اما به نظر نویسنده این موضوع و بحث را باید جدی گرفته و دائما روی آن مطالعه و جستجو انجام شود .باری در دنیای امروزین در منطقه ای که کشور ایران قرار دارد از دل کوچه پس کوچه های زاغه نشین قاهره صدای رپر هایی که لمپن پرولتاریا نامیده می شوند و بعضا به واقعیست صدای مردمی تا تونس یمن سوریه لبنان و لیبی تا کشور های آلمان فرانسه و انگلستان و اسپانیا و ایتالیا تا آسیای شرقی تا آمریکای جنوبی و فوروم چپ ی که بعد از کشتار هزاران هزار نفر و مقاومت و دلیری های مبارزات آزادی خواهانه آمریکای جنوبی امروز می رود به بار بنشیند تا خود شمال این قاره که کبک شهری از قاره بزرگ آمریکای شمالی با قدمت مبارزات آزادیخواهانه و جدایی طلبانه خود تا مکزیک و زاپاتیست های ساکن آن تا رده ها و صف های طویل انسانی در واشتگتن مقابل دیوار وال استریت و جنبش نودو نه درصدی ها و به چالش کشاندن شدید سرمایه داری باید و باید و باید بیشتر و بیشتر خواند شنید مطالعه کرد و ارتباط برقرار نمود و در این راه کماکان دیوهای بزرگو تا بن دندان مسلح سرمایه داری و رژیم های پس مانده و عقب افتاده نه موانع بلکه دقیقا دشمن سرسخت توده های مردمی می باشند .

بس سلاح ما دانایی ماست و هر مشتی که به پایگاه مردمی ما اظافه می گردد لرزشی برتن رزیم ها خواهد افتاد. در اخر این معرفی نامه باید گفت این سایت به تمام افرادی که خواهان کمک از منظر اطلاعاتی به ما در این زمینه هستند دست یاری و قدر دانی می کند .

امضا :

بی.کاف