«زمستان»، در دیماه سال 1334، از قلم «مهدی اخوان ثالث» (م. امید) تولد یافت و دیماه امسال (1389)، پا به پنجاه و پنج سالگی گذاشت. این شعر که در زمان سرودن از سوی شاعر به «احمد شاملو» تقدیم شده بود، سال بعد در مجموعۀ شعری به همین نام منتشر شد.
ده سال بعد (1348)، «زمستان» با آهنگی از ساختههای «امینالله رشیدی» به ترانه در آمد. آهنگ ترانه را ارکستر بزرگ رادیو ایران بهرهبری و پرداخت «سیروس شهردار» نواخت. هنرمندانی چون «حبیبالله بدیعی» و «علی تجویدی» از نوازندگان، و «پروین» خوانندۀ این ترانه بود. این شاید اولین باری است که «شعر نو» در قالب «ترانه» مینشیند و اتفاق را که خوانندهای زن نیز آن را میخواند.
بیست سال بعد (1369)، «زمستان» یکبار دیگر ترانه میشود. با ارکستری عظیم و فرمی ویژه در کاری مشترک از «محمدرضا درویشی» و «شهرام ناظری». نوار کاست این اجرای متفاوت هفتهای بعد از درگذشت شاعر به بازار میآید.
ده سال دیگر میگذرد. زمستان سال 1379 میرسد و اینبار «محمدرضا شجریان» است که «زمستان» را با ساز «حسین علیزاده» میخواند. با ارکستری مختصر (تار و کمانچه و تنبک)، در کالیفرنیای آمریکا و در شکل کنسرت.
و سالی پیش بود انگار که «هوشمند عقیلی»، چهارمین ترانه از این سرودۀ ماندگار را اجرا و به یادگار گذاشت. اجرایی با بهرهگیری از ساند افکت و صداهای زمینه در فضاسازی باد و برودت زمستانی که سرمایش سخت سوزان است؛ و بالاخره باز اجرایی دیگر به سعی «گروه لیان»، در حال و هوای «ضرب» و «زنگ مرشد» و «گود زورخانه» که شنیدن دارد.
ده سال بعد (1348)، «زمستان» با آهنگی از ساختههای «امینالله رشیدی» به ترانه در آمد. آهنگ ترانه را ارکستر بزرگ رادیو ایران بهرهبری و پرداخت «سیروس شهردار» نواخت. هنرمندانی چون «حبیبالله بدیعی» و «علی تجویدی» از نوازندگان، و «پروین» خوانندۀ این ترانه بود. این شاید اولین باری است که «شعر نو» در قالب «ترانه» مینشیند و اتفاق را که خوانندهای زن نیز آن را میخواند.
بیست سال بعد (1369)، «زمستان» یکبار دیگر ترانه میشود. با ارکستری عظیم و فرمی ویژه در کاری مشترک از «محمدرضا درویشی» و «شهرام ناظری». نوار کاست این اجرای متفاوت هفتهای بعد از درگذشت شاعر به بازار میآید.
ده سال دیگر میگذرد. زمستان سال 1379 میرسد و اینبار «محمدرضا شجریان» است که «زمستان» را با ساز «حسین علیزاده» میخواند. با ارکستری مختصر (تار و کمانچه و تنبک)، در کالیفرنیای آمریکا و در شکل کنسرت.
و سالی پیش بود انگار که «هوشمند عقیلی»، چهارمین ترانه از این سرودۀ ماندگار را اجرا و به یادگار گذاشت. اجرایی با بهرهگیری از ساند افکت و صداهای زمینه در فضاسازی باد و برودت زمستانی که سرمایش سخت سوزان است؛ و بالاخره باز اجرایی دیگر به سعی «گروه لیان»، در حال و هوای «ضرب» و «زنگ مرشد» و «گود زورخانه» که شنیدن دارد.
تمامی این مطلب از سایت پرند گرفته شده است و ما تنها با هدف انتشار بیشتر این ترانه ها از آن بهره می بریم .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر